کد مطلب:29306 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اعتقادات

آيا ممكن است انسان آفريده شود و تكامل نداشته باشد؟ اگر چنين باشد، آيا مفهوم آن، تصادف نيست؟

اعتقاد به استقلال انسان در آفرينش نه منافات با اصل تكامل دارد و نه لازمه آن تصادف است; امّا با اصل تكامل منافات ندارد; زيرا لازمه تكامل اين نيست كه يك موجود به تدريج پديد آيد. معمولا چنين است كه تكامل پديده هاي جهان به تدريج صورت مي گيرد; ولي پديده هايي نيز هستند كه برخلاف اين نظام عادي اند; معجزات پيامبران را مي توان از اين قبيل شمرد. توضيح اينكه ما با دو گونه نظام روبرو هستيم: نظام عادّي و نظام معمولي كه جريان علل و عوامل طبيعي معمولا طبق اين نظام است; از اين رو مي بينيم كه مثلا نطفه انسان براي رسيدن به تكامل و يافتن صورت انساني بايد دوران هاي مختلفي را در رحم بگذارند. درخت نيز بايد به تدريج رشد كند تا براي ميوه دادن آماده شود.
نظام ديگري نيز هست كه از آن به «نظام برتر» تعبير مي شود. در اين نظام، مجموعه اي از علل و عوامل در خارج پديد مي آيند، ولي سير تكاملي آنها غيرعادّي و خارق العاده است; مانند اژدها شدن عصاي حضرت موسي و تولّد حضرت عيسي از مريم بدون پدر و بسياري ديگر از اين گونه پديده ها. نبايد پنداشت كه قانون علّت و معلول در اين موارد نقض شده است. جريان علل و عوامل و سير تكاملي در اين پديده ها به صورتي غيرعادّي است.
بر اين اساس آفرينش حضرت آدم((عليه السلام)) از خاك اگر چه طبق نظام عادّي نبوده است، امّا نبايد آن را تصادفي و در غير مسير تكامل به حساب آورد.

(بخش پاسخ به سؤالات )


ـ522ـ